Safra sıvısı, yemekler arasında safra kesesinde depolanır ve yemek yendikten sonra sindirimin kolaylaştırılması amacıyla on iki parmak bağırsağına salgılanır. Vücutta safra sıvısı, vücut ağırlığının her kilogramına 16 mililitre (cm³) düşmektedir. Bu sıvının yaklaşık %93'ü sudan oluşur. Kalan kısmı ise bilirubin ve biliverdin, safra tuzları, safra asitleri, lipitler, elektrolitler, bazı enzimler ve karaciğerdeki toksinlerin giderildiği maddelerden oluşur. İnsan karaciğerinde bir gün içinde yaklaşık 1 litre safra sıvısı üretilebilir. Safra tuzlarının ise %95'i emilerek yeniden kullanılır.

Safra sıvısı, A, B ve C safrası olarak üçe ayrılmaktadır:

Safra sıvısının sindirimde önemli bir rolü bulunmaktadır. Yiyeceklerden alınan yağlar, ince bağırsağa geldiklerinde küçük yağ damlacıkları şeklindedir. Yağ sindirimi sırasında önemli bir etken olan lipaz enzimi, bu yağlara etkili olmaz. Safra sıvısının içindeki safra tuzları, bu yağ damlacıklarına yapışarak onların ince parçacıklar haline gelmesine ve sindirilerek yakılmasında etkili olurlar. Bu emilimde yağda eriyen A, D, E ve K vitaminleri de emilir. Safra tuzları %95 oranında bağırsaklardan geçerken bağırsakların alt yarısında emilir ve karaciğere getirilerek yeniden sindirimde kullanılır.

Safra asitlerinin tuz hali olan safra tuzları arasında en önemlileri deoksikolik ve taurokolik asitlerin tuzlarıdır. Yağları sindirim sırasında emülsifiye ederek, suda çözünmelerine ve yüzey alanının artmasına yardımcı olurlar. Bu yağların ince bağırsakta emilmesini ve enzimlerin buraya ulaşmasını kolaylaştırır. Yağ damlacıklarının parçalanmasını ve misellerin oluşmasını sağlar. Ayrıca, yemekle alınan bazı bakterilerin ölmesine de yardımcı olurlar.